رضا موحدی؛ فاطمه سپهوند؛ مهدی رحیمیان
چکیده
این پژوهش با بهرهگیری از پارادایم کیفی و نظریه مفهوم سازی بنیادی با استفاده از الگوی گیلزر و اشترواس(1967) به مطالعه راهکارهای توسعه ظرفیتهای گردشگری پایدار روستایی در روستاهای شهرستان خرمآباد پرداخته است.جامعه موردمطالعه، از بین کارشناسان سازمان گردشگری، میراث فرهنگی و صنایعدستی، اساتید و دانشجویانی که درزمینهٔ گردشگری فعالیت ...
بیشتر
این پژوهش با بهرهگیری از پارادایم کیفی و نظریه مفهوم سازی بنیادی با استفاده از الگوی گیلزر و اشترواس(1967) به مطالعه راهکارهای توسعه ظرفیتهای گردشگری پایدار روستایی در روستاهای شهرستان خرمآباد پرداخته است.جامعه موردمطالعه، از بین کارشناسان سازمان گردشگری، میراث فرهنگی و صنایعدستی، اساتید و دانشجویانی که درزمینهٔ گردشگری فعالیت داشتهاند، انتخابشدهاند و روش نمونهگیری به شـکل هدفمندگلولهبرفـی انجام شـد. ابتدا منابع موجود ظرفیتهای گردشگری موجود بالقوه و بالفعل در روستاهای شهرستان خرمآباد در بخشهای مختلف صنایعدستی، طبیعتگردی، اماکن تاریخی و مذهبی مورد شناسایی قرار گرفت و در ادامه با استفاده از مصاحبه نیمساختارمند به بررسی راهکارهای توسعه این صنعت پرداختهشده است. نتایج نشان داد "استفاده از امکانات بالقوه سنتی روستاها"، "برنامههای آموزشی" و "مشارکت مردم محلی"، "مدیریت و برنامهریزی"، "قانونگذاری و سیاستگذاری"، "حمایت از صنایعدستی" و نیز توجه به "تبلیغات" میتواند در راستای توسعه گردشگری روستایی این شهرستان مؤثر واقع گردد.